O nas

Kilka słów o FON

Fundacja Osób Niepełnosprawnych powstała w 1997 r. Wszystko zaczęło się od tragicznej w skutkach powodzi, która miała miejsce w 1997r. Wtedy właśnie grupka osób z terenu gminy Gdów postanowiła pomóc powodzianom z okolic Opola. Z inicjatywy Fundacji w Gdowie i okolicach została zorganizowana zbiórka darów na rzecz osób najbardziej poszkodowanych przez powódź. Akcja przeszła najśmielsze oczekiwania inicjatorów. W ciągu dwóch dni zebrano żywność, leki, środki czystości, odzież i koce. Wartość rzeczy przekraczała 50.000 złotych.

Pierwszym zadaniem jakie postawił sobie zarząd Fundacji, było stworzenie rejestru dzieci niepełnosprawnych z terenu Gminy Gdów i okolic. Liczba dzieci z różnymi dysfunkcjami zaskoczyła wszystkich – było ich około 400, co wskazywało i wskazuje nadal na ogromne wyzwanie działaczy Fundacji. Trzeba było zabrać się do pracy i „szukać” potrzebnych środków finansowych.

Jesienią 1997r. Fundacja zorganizowała pierwszy Festyn pod nazwą „Pożegnanie Lata”. Z pozyskanych w ten sposób pieniędzy zorganizowano wraz z Towarzystwem Przyjaciół Dzieci „Tacy Sami” z Krakowa, uroczystość Mikołajkową. Odbyła się ona w hali „Korona” w Krakowie. Radość dzieci, dla których było to od lat pierwsze wyjście z domu, wynagrodziła trudy pracy Zarządu Fundacji i utwierdziła w przekonaniu, że należy te działania kontynuować.

Naszą pracą zdobyliśmy przychylność wielu sponsorów, którzy do dzisiaj są z nami i wspierają nas finansowo.

W 1998 roku zrodził się pomysł, aby utworzyć Ośrodek Rehabilitacyjny dla dzieci niepełnosprawnych. Najpierw trzeba było znaleźć odpowiednie miejsce. Prezes Fundacji postanowił zagospodarować w tym celu budynek wraz z otaczającym ogrodem po byłej Klubokawiarni w Podolanach. Cały teren wraz z obiektem był własnością wiejską, dlatego też Fundacja postanowiła zwrócić się do mieszkańców Podolan z prośba o przekazanie tej nieruchomości na rzecz dzieci niepełnosprawnych.

Latem 1998 roku Fundacja miała już swoje biuro i jedną salę, w której odbywała się terapia zajęciowa dla dzieci upośledzonych umysłowo. Remont budynku trwał nadal, a Zarząd pozyskiwał środki finansowe, aby sprostać wszystkim wydatkom. Jednym ze sposobów na zdobycie, jakże wtenczas potrzebnych pieniędzy, były coroczne Festyny pod nazwą „Promyk Nadziei”, wernisaże czy bale charytatywne. Dzięki dochodowi z tych imprez Fundacja mogła rozwijać swoją działalność i nieść pomoc osobom niepełnosprawnym.

Wkrótce okazało się, że terapia nie wystarcza, a potrzeby są coraz większe.

Fundacja postanowiła, że będzie organizować integracyjne zabawy choinkowe, majówki, Mikołajki wraz z prezentami, wyjazdy na różnego rodzaju imprezy sportowe. Ponadto od 2001 roku właśnie w Podolanach odbywa się Międzynarodowy Festiwal Piosenki i Form Twórczych Osób Niepełnosprawnych.

W maju 1999 roku od Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w Krakowie otrzymaliśmy dotację na zakup samochodu przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych.

Przez dwa lata trwał remont części budynku i gromadzenie sprzętu potrzebnego do rehabilitacji. Pełna rehabilitacja dzieci i dorosłych rozpoczęła się od 15 kwietnia 2000 roku. Prowadziło ją trzech rehabilitantów, pracowali jako wolontariusze, ponieważ środki finansowe Fundacji nie wystarczały na wynagrodzenia. Pomagali 48 dzieciom.

Z własnych środków i darowizn od sponsorów Fundacja wyposażyła trzy sale rehabilitacyjne: salę do hydroterapii, masażu klasycznego, kinezyterapii oraz pokój do ćwiczeń ogólnie usprawniających.

Od sponsorów otrzymaliśmy wannę do hydromasażu, UGUL, leżanki do masażu, drabinki gimnastyczne, rowery do ćwiczeń, balkoniki do nauki chodzenia, fotel do masażu kręgosłupa. Zakupiono także materace, piłki do ćwiczeń równoważnych, piłki lekarskie, bieżnię i inny drobny sprzęt rehabilitacyjny. Jednak potrzeby stawały się coraz większe. Udoskonalenie rehabilitacji ruchowej dzieci i dorosłych wymagało zdobycie sprzętu do np.: fizykoterapii, krioterapii oraz utworzenie nowej formy terapii – hipoterapii dla dzieci z dziecięcym porażeniem mózgowym.

Konieczne były również stałe środki finansowe na pokrycie zatrudnienia lekarza, rehabilitantów, pracownika administracyjnego, konserwatora i kierowcy dowożącego dzieci na rehabilitację. Na początku były to tylko marzenia. Dzięki ludziom dobrej woli, którzy nie są obojętni na ludzkie cierpienie, a zwłaszcza na pokrzywdzone przez los dzieci, nasze pragnienia urzeczywistniły się.

Po otwarciu rehabilitacji ruchowej postanowiliśmy rozbudować budynek i utworzyć Warsztaty terapii Zajęciowej dla osób niepełnosprawnych powyżej 16-go roku życia, by w ten sposób zamknąć cykl rehabilitacji.

Warsztaty Terapii Zajęciowej działają od 1 marca 2001 roku. Ich otwarcie było możliwe dzięki PFRON, który w myśl ustawy przekazał środki finansowe na ich utworzenie i działanie. Na terapię, która prowadzona jest w sześciu pracowniach uczęszczają codziennie 32 osoby.

Ośrodek Rehabilitacyjny i Warsztaty Terapii Zajęciowej w Podolanach stały się nie tylko „oknem na świat” dla dzieci niepełnosprawnych Powiatu Wielickiego, ale również dumą naszej Fundacji.

To wszystko nie byłoby możliwe bez osób wielkiego serca, które wspierają działalność Fundacji. Oni sprawiają, że niepełnosprawni mogą cieszyć się każdym dniem, i jak sami mówią, nie ma lepszego miejsca od własnego „podolańskiego raju”.

Nagrody i wyróżnienia za działalność Fundacji.

Najcenniejsze jest dla nas zaufanie, jakim obdarzyli nas dzieci rodzin niepełnosprawnych, niepełnosprawni oraz osoby, które wspierają działalność Fundacji.

• Założyciel Fundacji – Zbigniew Wojas został w maju 2009 roku uhonorowany nagrodą LODOŁAMACZA SPECJALNEGO w uznaniu dla wieloletniej pracy na rzecz osób niepełnosprawnych.
• W 2004 roku Fundacja otrzymała wyróżnienie w prestiżowej dziedzinie ochrony zdrowia OPTIMUS HOMINIUM. Nagroda za działalność Humanitarną.
• W 2014 roku Fundacja otrzymała wyjątkową nagrodę PERŁĘ POWIATU WIELICKIEGO w kategorii ” Obszar Społeczny”.